Dom Pomocy Społecznej w Skrzynnie - Zabawa taneczna – Dworzec Kulturalny

9 listopada w Dworcu Kulturalnym – Wieluń Dąbrowa odbyła się zabawa taneczna, podczas której kapela Kożuch prowadziła warsztaty taneczne, zabawy integracyjne, ćwiczenia rytmiczne oparte na muzycznej kulturze regionalnej, ale także współczesnej muzykoterapii. Nam najbardziej podobała się muzyka na żywo, podczas której przypomniano nam tradycyjne tańce Polski środkowej. Cieszymy się, że mogliśmy spędzić przemiły wieczór w rytmach wesołej muzyki, wszak nie od dziś wiadomo, że muzyka łagodzi obyczaje 🙂

9 listopada pojechaliśmy do Wielunia zaprezentować swoje talenty wokalne na III Przeglądzie Piosenki Różnej Osób Niepełnosprawnych. Zgromadzeni widzowie mieli okazję posłuchać znanych i lubianych utworów. Nasz Dom reprezentował pan Krzysztof z piosenką „Love me tender” oraz  pan Jarosław, który zaśpiewał „Wind of change”. Sądząc po gromkich brawach, podobało się. Bardzo.

9 listopada na placu przy Szkole Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Skrzynnie wystawiliśmy inscenizację pt. „Droga do wolności”. Wspólnie z uczniami oraz ich rodzicami śpiewaliśmy piosenki i pieśni patriotyczne. Tak właśnie świętowaliśmy 100 rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. Była to dla nas niecodzienna, ale jakże piękna lekcja historii i patriotyzmu.

Już w niedzielę obchodzić będziemy Narodowe Święto Niepodległości, dlatego wywiesiliśmy flagi przed budynkiem Domu oraz przy jego bramie wjazdowej. To wyraz naszego patriotyzmu. Poniżej przypominamy jakże wymowny wiersz Wisławy Szymborskiej.

„Gawęda o miłości do ziemi ojczystej”
Wisława Szymborska

Bez tej miłości można żyć,
mieć serce suche jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieję,
w mroku kryjówkę sobie uwić,
o blasku próchna mówić „dnieje”,
o blasku słońca nic nie mówić.

Jakiej miłości brakło im,
że są jak okno wypalone,
rozbite szkło, rozwiany dym,
jak drzewo z nagła powalone,
które za płytko wrosło w ziemię,
któremu wyrwał wiatr korzenie
i jeszcze żyje cząstkę czasu,
ale już traci swe zielenie
i już nie szumi w chórze lasu?

Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię – i żyć,
ale nie można owocować.

8 listopada wybraliśmy się na wystawę „Malowane ptaki” , która na kilka dni zagościła w Dworcu Kulturalnym Wieluń-Dąbrowa. Oto fotorelacja z wyjazdu:

Zaprzyjaźniony ksiądz proboszcz z parafii pw. Św. Bartłomieja Ap. w Czarnożyłach umożliwił nam opiekę nad zwierzętami, które zgromadził w swoim gospodarstwie. Praca przy zwierzętach daje nam wiele radości i satysfakcji, ale przede wszystkim uczy nas odpowiedzialności. Terapeuci mówią, że praca i rekreacja poprawiają nasze zdrowie fizyczne i psychiczne, potwierdzamy to w 100%.  Wiemy też doskonale, że zadbane i szczęśliwe zwierzątka potrafią się odwdzięczyć za okazane im serce.

6 listopada  odbyła się inauguracja XXI Festiwalu Sztuk Wszelakich. Podczas imprezy podsumowano plebiscyt na opiekuna roku 2018. Do tego prestiżowego tytułu nominowano 10 osób, wśród nich znalazła się pani Krystyna Pawlak – instruktor terapii zajęciowej w Naszym Domu. Pani Krysia zajmuje się przede wszystkim grupą teatralną funkcjonującą w naszym Domu pod różnymi nazwami: GRUPA TEATRALNA  „MOST”, „WESOŁE STARSZAKI” oraz „KABARET NIE PIERWSZEJ MŁODOŚCI”. Każda z tych grup liczy po około dziesięciu mieszkańców. W ramach grupy teatralno- recytatorskiej tworzy inscenizacje i  przedstawienia teatralne, które przygotowywane są na różnego rodzaju imprezy i wydarzenia, m.in.: cykliczne urodziny mieszkańców, misteria męki pańskiej, jasełka, wieczorki poetyckie, pikniki, przeglądy i festiwale twórczości artystycznej. Pani Krystyna wykazała się ogromnym zaangażowaniem w pracy z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie i doświadczeniem z zakresu animacji kultury. Nierzadko z grupą teatralną wyjeżdża w środku nocy, by dotrzeć na występ w najdalszym zakątku Polski. Pani Krysia nawet, gdy jest na urlopie, odwiedza swoich podopiecznych, nie zapomina o nich, pyta jak się mają, czy czegoś nie potrzebują. Po prostu nad wszystkim czuwa. Czasem z humorem opowiada o tym, jak budzi się w nocy i myśli, jak najlepiej zaplanować i zrealizować kolejne przedsięwzięcia. Jednak najważniejsze w pracy pani Krysi to integracja osób niepełnosprawnych z lokalną społecznością: dziećmi z przedszkoli i szkół podstawowych, młodzieżą szkół średnich i wspólnot katolickich, a także  środowisk seniorskich. Po powrocie z Łodzi, na panią Krysię czekali Mieszkańcy i Pracownicy Domu, Pani Dyrektor złożyła serdeczne gratulacje pani Krysi.
Nasza pani Krysia – opiekun z powołania, Jej praca to misja, dzięki której pojawia się uśmiech na twarzy. Czujemy się szczególnie wyróżnieni współpracą z tak empatyczną, energiczną, życzliwą i  pełną pomysłów  instruktorką terapii zajęciowej.